Προσκύνημα-Ἐπίσκεψις στὸ Κατάστημα Κράτησης Ἄμφισσας

16η Φεβρουαρίου 2025 ἐκ. ἡμ.

Τὸ Σάββατο τῆς Ἀπόκρεω, 16η Φεβρουαρίου 2025 ἐκ. ἡμ., † Μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Παμφίλου, καὶ Σύναξις Πάντων τῶν ἐν Ἀσκήσει Λαμψάντων Ὁσίων, πραγματοποιήθηκε μὲ τὴν εὐλογία, τὴν καθοδήγησι καὶ τὴν συμμετοχὴ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας ᾿Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ, τὸ εἰκοστὸ δεύτερο Προσκύνημα-Ἐπίσκεψις στὸ Κατάστημα Κράτησης Ἄμφισσας.

Διακόνισσες τοῦ Συλλόγου «῞Αγιος Φιλάρετος ὁ Ἐλεήμων» καὶ Μέλη τοῦ Συνδέσμου Ἐθελοντῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας συνεργάσθηκαν γιὰ τὴν συγκέντρωσι καὶ τὴν συσκευασία τῶν εἰδῶν πρώτης ἀνάγκης, τὰ ὁποῖα προσέφεραν ἰδιῶτες καὶ καταστήματα στὸν Σύλλογο, προκειμένου νὰ μοιρασθοῦν στοὺς Κρατουμένους Ἀδελφούς μας, τὸν ἀριθμὸ 110, ὅπως εἶχε πληροφορήσει τὸ Δ.Σ. ἡ Κοινωνικὴ Λειτουργός.

* * *

Χάριτι Θεοῦ, ἡ ἡμέρα ἦταν σχεδὸν ἀνοιξιάτικη, φωτεινή....

Μετὰ τὸ καθιερωμένο πρόγραμμα προσευχῆς τῶν Προσκ-υνημάτων αὐτῶν, ὁ Μητροπολίτης μας ἀξιοποίησε τὸν χρόνο τῆς μεταβάσεως μὲ Ψαλμωδίες καὶ μία ἱστορικὴ ἀναφορὰ στὴν Ἱερὰ Μονὴ Προφήτου Ἠλιοὺ Παρνασσίδος, τὸ δεύτερο Προσκύνημα τῆς ἡμέρας.

Στοὺς Προσκυνητὰς προσεφέρθη ἕνα Ἀναμνηστικὸ μὲ πνευματικὸ μήνυμα, μὲ τίτλο: «Τὶ σημαίνει νὰ εἶσαι “φτωχός”».

* * *

Ὁ Ἀρχιφύλακας καὶ ἡ Κοινωνικὴ Λειτουργὸς καλωσώρισαν ἐγκάρδια τὸν Σεβασμιώτατο Ποιμένα μας καὶ τὴν λοιπὴ πεντηκονταμελῆ Ὁμάδα καὶ τοὺς ὡδήγησαν στὴν ἐσωτερικὴ αὐλὴ τοῦ Καταστήματος, ὅπου συγκεντρώθηκαν οἱ Ἀδελφοί μας Κρατούμενοι.

Προοιμιακά, ὁ Ἀδελφὸς Ἰωάννης, ἕνας Κρατούμενος ὁ ὁποῖος θὰ ἀπελευθερωθῆ σὲ λίγες ἡμέρες, προσέφερε στὸν Σεβασμιώτατο Ποιμένα μας μία ζωγραφιὰ τῆς Ἁγιᾶς Σοφιᾶς, μὲ τὸν Σεβασμιώτατο νὰ τὸν εὐχηθῆ νὰ ἀξιωθῆ νὰ τὴν προσ-κυνήση σύντομα.

Μὲ τὴν προτροπὴ τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμένος μας, τὸ μικρό μας οἰκογενειακὸ συγκρότημα μαζὶ μὲ ἄλλα παιδιὰ ἐτραγούδησαν μὲ παλμὸ τραγούδια τῆς λαϊκῆς μας Παραδόσεως, συνοδείᾳ λύρας, πρὸς χαρὰν καὶ ψυχαγωγίαν Κρατουμένων, φροντιστῶν καὶ ἐπισκεπτῶν.

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ἔλαβε τὸν λόγο, γιὰ νὰ χαιρετίση καὶ ἐνθαρρύνη τοὺς Ἀδελφούς μας, καὶ νὰ τοὺς προτρέψη νὰ ἐλαφρύνουν τὸ βάρος τῆς δοκιμασίας μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὴν ὑπομονή, ὡς καὶ μὲ τὴν βεβαία ἐλπίδα, ὅτι διὰ μέσου αὐτῆς θὰ βγοῦν περισσότερο ὑπεύθυνοι καὶ χρήσιμοι στὴν κοινωνία.

* * *

Ἐν συνεχείᾳ ὅλοι μεταφέρθηκαν στὴν Αἴθουσα τοῦ Ἐπισκεπτηρίου. Ἐκεῖ, ὁ Σεβασμ. Ποιμένας μας συνάντησε προσωπικὰ ἕνα πρὸς ἕνα τοὺς Ἀδελφοὺς Κρατουμένους, στοὺς ὁποίους προσέφερε τὰ ἑτοιμασμένα δωράκια (εἴδη πρώτης ἀνάγκης) μαζί μὲ τὸν πατρικό του ἀσπασμὸ καὶ εὐχές, ἐνῶ τὰ παιδιὰ συνέχισαν μὲ πολλὴ διά-θεσι τὴν διακονία τους μὲ τὰ παραδοσιακὰ τραγούδια, ἐναλλὰξ μὲ τὶς ὑμνωδίες τῶν Μοναζουσῶν.

Ἀφοῦ πέρασε λίγη ὥρα, παρατηρήθηκαν ἀσυνήθιστες κινήσεις στὸν χῶρο: ὁ Ἀρχιφύλακας καὶ ἡ Ταμίας τοῦ Συλλόγου κα Αἰμιλία Γκούφα ἔμπαιναν ἐπανειλημμένως καὶ ἔλεγχαν πόσα δέματα ὑπάρχουν ἀκόμη... Τί εἶχε γίνει;

Ὅταν ἔφθασαν οἱ ἐπισκέπτες στὸ Κατάστημα, ἡ κα Αἰμιλία ἐρώτησε πόσοι Κρατούμενοι εἶναι. Εἶχαν ἑτοιμασθῆ 120 δέματα, ὥστε νὰ ὑπάρχουν κάποια ἐπὶ πλέον σὲ περίπτωσι νέων ἀφίξεων στὸ Κατάστημα.

Ἡ Κοινωνικὴ Λειτουργὸς τῆς ἀπάντησε, ὅτι ἔχουν φθάσει στοὺς 145 μὲ 150 !, καθὼς εἶχαν προσέλθει ἐκτάκτως πολλοὶ νέοι Κρατούμενοι τὴν ἑβδομάδα αὐτή. Τότε συνεφώνησαν, ἀφοῦ μοιρασθοῦν αὐτά, τὰ ὁποῖα εἶχε φέρει ὁ Σύλλογος, νὰ σταλοῦν ἄλλα δέματα τὶς ἑπομένες ἡμέρες γιὰ τοὺς ὑπολοίπους Κρατουμένους, τοὺς ὁποίους ἐνημέρωσαν νὰ μὴν προσέλθουν στὴν διανομή.

Ἀφοῦ ὅμως ἐπέρασαν ὅλοι οἱ προσκεκλημένοι Κρατούμενοι, ἐπερίσσευαν δέματα!... Ἦλθαν καὶ οἱ ὑπόλοιποι, ἔλαβαν τὰ δωράκια τους, καὶ πάλιν ἐπερίσσευσαν 12 δέματα!...

...«καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις»... (Ματθ. ιδ´ 20) «Πλούσιοι ἐπτώχευσαν καὶ ἐπείνασαν, οἱ δέ ἐκζητοῦντες τόν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντὸς ἀγαθοῦ»... (Ψαλμ. λγ´ 11).

* * *

Ἀφοῦ ὡλοκληρώθηκε ἡ εὐλογημένη καὶ ἐν θαύμασιν αὐτὴ Ἐπίσκεψις, ὁ Σεβασμιώτατος καὶ ἡ Προσκυνηματικὴ Ὁμάδα μετέβησαν στὴν Ἱερὰ Μονὴ Προφήτου Ἠλιοὺ Παρνασσίδος, ὅπου τοὺς ὑποδέχθηκε ἡ σεμνὴ καὶ φιλόξενη Ἀδελφότης τῆς Ὁσιωτάτης Γεροντίσσης Κικιλίας Μοναχῆς.

Ἡ Ἀδελφὴ Ἰωάννα ξενάγησε τοὺς Προσκυνητὰς στὸ Καθολικὸ τῆς Μονῆς καὶ ἀναφέρθηκε στὴν ἱστορία τῆς Μονῆς.

Ἡ (γυναικεία σήμερα) Ἱερὰ Σταυροπηγιακὴ Μονὴ Προφήτου Ἠλιοὺ Παρνασσίδος, ἡ ὁποία κτίσθηκε τὸν ΙΑ´ αἰῶνα (ἔτος 1019), εὑρίσκεται σὲ πανοραμικὴ θέσι σὲ ὑψόμετρο 500 µέτρων, ἀνατολικὰ τῆς Ἄμφισσας, στὸν δρόμο ἀνάµεσα στοὺς Δελφοὺς καὶ τὸ Χρισσὸ Φωκίδος.

Ὑπῆρξε ὁρμητήριο καὶ καταφύγιο τῶν Ἀγωνιστῶν τῆς Ἀνατολικῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως. Ἐκεῖ, στὶς 24 Μαρτίου 1821, ὑψώθηκε ἡ σημαία τῆς Ἐπαναστάσεως καὶ εὐλογήθηκαν τὰ ὅπλα τῶν Ἀγωνιστῶν τοῦ ὁπλαρχηγοῦ Πανουργιᾶ ὑπὸ τοῦ μετέπειτα Ἱερομάρτυρος Ἐπισκόπου Σαλώνων Ἡσαΐα.

Μάλιστα, ὁ Ἡγούμενος καὶ 30 ἀπὸ τοὺς Μοναχοὺς τῆς Μονῆς Παρνασσίδος ἐπολέμησαν πλάϊ στοὺς Ἀγωνιστὰς τοῦ Πανουργιᾶ καὶ ἔπεσαν στὸν Ἀγῶνα.

Τὴν 3ην Αὐγούστου 1825 ἡ Ἱερὰ Μονὴ πολιορκεῖται ὑπὸ τῶν Τούρκων, μετὰ τοῦ Μετοχίου αὐτῆς. Ἡ ἔλλειψις πολεμοφοδίων, τροφῶν καὶ ὕδατος ἠνάγκασε τοὺς Ἀγωνιστάς, νὰ τὴν ἐγκαταλείψουν, μὲ ἀποτέλεσμα οἱ Τοῦρκοι νὰ καταλάβουν καὶ νὰ καταστρέψουν αὐτήν.

Τὸ 1827 οἱ ἐναπομείναντες Μοναχοί ἄρχισαν τὴν ἀνοικοδόμησιν τῆς Μονῆς. Ἐκτίσθη νέος, μεγαλοπρεπὴς Ναός, ὁ ὁποῖος ἐστολίσθη μὲ ξυλόγλυπτον Τέμπλον, ἀνεκτιμήτου ἀξίας, ἀπαραμίλλου τέχνης, ἔργον Ἠπειρώτου ξυλογλύπτου, μὲ παραστάσεις ἀπὸ τὴν Παλαιὰ καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη, καὶ ἁγιορειτικὲς Εἰκόνες τοῦ 1834.

Ἀπὸ τὸ Μοναστήρι, ὁ ἐπισκέπτης-προσκυνητὴς µπορεῖ νὰ ἀτενίση τὴν θάλασσα τοῦ Κορινθιακοῦ κόλπου, τὰ λιμάνια τῆς Ἱτέας καὶ τοῦ Γαλαξιδίου, τὴν Ἄμφισσα µε τὸν τεράστιο ἐλαιῶνα της, καθὼς καὶ τὶς πλαγιὲς τοῦ Παρνασσοῦ, τῆς Γκιώνας καὶ τῶν Βαρδουσίων.

* * *

Στὴν ἐπιστροφή, ἀκούσθηκαν οἱ ἐντυπώσεις ὅσων Προσκυνητῶν συμμετεῖχαν γιὰ πρώτη φορὰ σὲ ἐπίσκεψι τέτοιων Καταστημάτων.

Στὶς πύλες τῆς εὐλογημένης περιόδου τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τὰ δύο αὐτὰ Προσκυνήματα ἀνανέωσαν τὴν συναίσθησι τῆς εὐθύνης μας γιὰ τὸ κατὰ πόσον ἀξιοποι-οῦμε τὸ μέγιστο δῶρο τῆς ἐλευθερίας, ἀλλὰ καὶ τοῦ χρόνου, τὸν ὁποῖο μᾶς χαρίζει ὁ Θεός, ἐμεῖς οἱ ὁποῖοι εἴμεθα ἐλεύθεροι –ἐξωτερικά, Ἕλληνες καὶ Ὀρθόδοξοι, διότι κάποιοι ἀγωνίσθηκαν καὶ θυσιάσθηκαν γιὰ μᾶς...

† Γ.῾Ι.Μ.

Zωγραφιὰ τῆς Ἁγιᾶς Σοφιᾶς (ἔργο τοῦ Κρατουμένου Ἀδελφοῦ μας Ἰωάννου)